Psy są uważane za najbardziej kochane zwierzęta przez wiele specjalnych względów. Nie bez powodu są określane jako „najlepszy przyjaciel człowieka”. Chronią nas, dotrzymują towarzystwa i podnoszą na duchu, kiedy jesteśmy w totalnym dołku. Ale ze wszystkich ich wielu wspaniałych cech, lojalność zasługuje na szczególną uwagę. Jednak dopóki nie przeczytałam tej wstrząsającej historii, nie sądziłam, że psy są zdolne do tak potężnej miłości i poświęcenia. Jeszcze nic tak nie poszarpało za struny mego serca jak ta wspaniała opowieść…
W Tokio (Japonia), na bardzo ruchliwej stacji Shibuya, siedzi sobie wielki pies z brązu, o którym prawdopodobnie nigdy nie słyszałeś – ale w Japonii, jest czczony jako bohater narodowy.
Nazywa się Hachiko, a prawie 100 lat temu, ten słodki pies rasy Akita przeszedł do historii za bycie najbardziej wiernym i kochającym psem jaki kiedykolwiek żył.
Hachiko urodził się na farmie w 1923. Tam szybko został adoptowany przez miłego i opiekuńczego profesora Hidesaburo Ueno. Każdego dnia, mężczyzna ze swoim pieskiem szli na dworzec kolejowy Shibuya, gdzie profesor kupował swój bilet, żegnał się z Hachiko i wsiadał do pociągu. Hachiko zostawał sam na stacji i z niecierpliwością oczekiwał powrotu swojego pana z pracy w popołudniowych godzinach.
Podczas czekania na swojego kochającego pana, Hachiko szybko stał się ulubieńcem okolicy. Pracownicy i podróżujący, którzy mijali go na stacji, zawsze zatrzymywali się by nakarmić i przytulić słodkiego psa. Ta procedura trwała przez wiele lat – aż pewnego pamiętnego dnia, profesor Ueno nie powrócił na czas. Jego ukochany przyjaciel zmarł w wyniku krwotoku mózgu. Nie wrócił tym popołudniowym pociągiem.
Ale Hachiko nie tracił nadziei. Każdego popołudnia, dokładnie o tym samym czasie, Hachiko pojawiał się na stacji kolejowej, w nadziei, że znów zobaczy swojego pana spacerującego po ruchliwym terminalu. To trwało przez wiele, wiele lat – aż w końcu, w 1935 roku, słodki Hachiko zmarł. Mieszkańcy modlili się nad jego ciałem, opłakując jego stratę i uhonorowując jego pamięć.
Pies był tak uwielbiany przez mieszkańców, że nie mogli znieść myśli, aby go pogrzebać. Zamiast tego, jego ciało zostało starannie zachowane i umieszczone na wystawie w słynnym muzeum Akita. W ten sposób mógł zostać zapamiętany i uhonorowany na zawsze.
Ale miejscowi chcieli zrobić więcej. W pamięci szlachetnego psa i jego niezachwianej lojalności, został wzniesiony posąg z brązu. Umieszczony na dworcu kolejowym Shibuya, dokładnie w miejscu, gdzie Hachiko oczekiwał na swego pana każdego dnia.
Obok grobu profesora Ueno, został także wzniesiony pomnik ku pamięci Hachiko. W ten sposób, Hachiko i jego kochający mistrz mógli być zawsze razem.
Ale społeczność nie poprzestała na tym. Ludzie byli tak dotknięci przez lojalność, miłość i poświęcenie Hachiko, że urządzili dworzec i nazwali jeden z linii pociągów „Hachiko Line”, by również zachować o nim pamięć.
Teraz, mimo wielu parków w Tokio i miejsc spotkań, pomnik Hachiko jest jednym z najbardziej popularnych i lubianych miejsc w okolicy. Aż do tego dnia, pamięć Hachiko jest co roku uhonorowana na ceremonii tylko dla niego. Tysiące ludzi przychodzi by upamiętnić wieczną miłość tego psa.
Mamy nadzieję, że ta piękna historia Hachiko i jego pana Ueno zawsze będzie czczona i zachowana. Miłość i wierność tego małego psa zasługuje na pamięć! Daj nam znać co sądzisz o tym niesamowitym psie i podziel się tą historią ze znajomymi!
